بازگشت سرمایه (ROI) در پروژه های IoT

قبل از اینکه به نحوه بازگشت سرمایه (ROI) در پروژه های IoT بپردازیم باید بگوییم که امروزه ۸۰ درصد از سازمان ها چشم انداز مثبتی در مورد اینترنت اشیا دارند و معتقدند که این عامل می تواند محرک اصلی رشد آنها در آینده باشد. همچنین نظرسنجی ها به طور خوش بینانه ای حرکت شرکت ها به سمت جذب اینترنت اشیا در چارچوب کسب و کار خود را ترسیم می کنند. حدود ۶۰  درصد از شرکت های مورد بررسی در حال آغاز کار با IoT برای بهبود بهره وری و افزایش قابلیت اطمینان عملیات های خود هستند.

با این حال، اغلب این شرکت ها هنوز در مرحله برنامه ریزی و اثبات مفاهیم IoT هستند و تنها تعداد کمی از آنها احساس می کنند که می توانند راه حل هایی را در مقیاس وسیع تا سال های آینده پیاده سازی کنند. اگرچه از هر ۵ تولید کننده ۲ نفر مشغول بررسی و تقویت قابلیت های اینترنت اشیا در تجارت خود است، اما ۳۱ درصد با محدودیت های بودجه مواجه می باشند. بنابراین مشکل اصلی بازگشت سرمایه (ROI) در پروژه های اینترنت اشیا است تا تصمیم گیرندگان را در مورد ورود به این عرصه و سودآوری آن متقاعد سازد.

اگر شما هم به تازگی قصد دارید برای پیشرفت در صنعت خود از فناوری اینترنت اشیا کمک بگیرید باید در خصوص بازگشت سرمایه (ROI) در پروژه های IoT بیشتر بدانید. در این پست قصد داریم شما را با ROI در پروژه های IoT بیشتر آشنا کنیم.

شما می توانید جدیدترین مقاله ها را در زمینه اینترنت اشیا (ساختمان هوشمند ، حمل و نقل هوشمند ، صنایع هوشمند ، گلخانه هوشمند / اینترنت اشیا گلخانه و … ) از این سایت دنبال کنید.

بازگشت سرمایه (ROI) در پروژه های IoT

اینترنت اشیا (IoT) مدت هاست که در چشم انداز  فناوری های سازمانی، جایگاه ویژه ای به دست آورده است. اما با این حال، یک چالش همواره با آن باقی مانده و آن عدم قطعیت و پیچیدگی بازگشت سرمایه (ROI) در پروژه های IoT است.

طرفداران حوزه IoT می گویند که این تکنولوژی شرکت ها را قادر می سازد تا میزان خطاها را کاهش دهند، ریسک را کاهش داده و نظارت و کنترل را بهبود بخشند که همه اینها منجر به افزایش بهره وری شرکت می شود. با وجود این، اکثر شرکت ها هنوز در مراحل اولیه اجرای اینترنت اشیا هستند. این پذیرش آهسته احتمالاً به این خاطر است که اغلب مدیران نگران این مسئله هستند که”آیا بازده IoT ارزش سرمایه گذاری دارد؟ یا خیر”

رفع معضل بازگشت سرمایه (ROI) در پروژه های IoT

بزرگان IoT معتقدند اینترنت اشیا قطعاً تحولات دیجیتالی را تقویت می کند، اما برای پذیرش جریان اصلی آن ۵ تا ۱۰ سال دیگر زمان لازم است. برای به دست آوردن ROI سازگار از فناوری ها و راه حل های مبتنی بر اینترنت اشیا، زیرساخت های سازمانی و فناوری اطلاعات باید مطابق با عملیات تولید در حال توسعه ی آن افزایش یابد. بینش عمیق از دستگاه های محاسبات لبه ای نیز نقش مهمی در این زمینه ایفا خواهد کرد. متاسفانه در حال حاضر، تنها بخش بسیار کمی از همه داده های جمع آوری شده از این دستگاه ها در واقع برای تصمیمات معنی دار استفاده می شود.

برای مثال گزارش مک کینزی در سال ۲۰۱۵ نشان می دهد یک دکل نفتی با تقریباً ۳۰ هزار سنسور تنها از ۱ درصد از کل داده های تولید شده استفاده می کند. داده ها برای وظایفی مانند کنترل ماشین و تشخیص ناهنجاری های آن استفاده می شود و نه برای نگهداری پیشگیرانه، بهینه سازی فرایند و جنبه های پیش بینی که می تواند ارزش واقعی کسب و کار را ارائه دهد. این کمبود به این دلیل بوجود می آید که اکثر رهبران کسب و کارها برنامه مشخصی برای تبدیل داده های به دست آمده از اینترنت اشیا به درآمد واقعی قابل تصور ندارند.

اما راه حل چیست؟

به نظر شما چه راه حلی برای بازگشت سرمایه (ROI) در پروژه های IoT وجود دارد؟

در حالی که اینترنت اشیا دارای پتانسیل تولید ارزش ۱۹ تریلیون دلار در سال های آینده است ، شرکت ها باید از این فرصت برای ایجاد جریان های جدید درآمد که به طور خاص از داده های پیشرفته به دست می آید، استفاده کنند. البته این فقط یک شروع خواهد بود. در مرحله بعدی باید با استفاده از داده های پردازش شده، تجزیه و تحلیل ماشین های قابل اجرا و افزایش سریع قابلیت های تشخیصی، بهینه سازی فرایند و جنبه های پیش بینی انجام شود. ممکن است این فعالیت ها درآمدزا به نظر نرسند، اما در واقع به عنوان مبنایی برای تعمیم ROI از طریق افزایش طول عمر دارایی ها، عمل خواهند کرد.

استفاده از تجزیه و تحلیل داده های IoT

کلید حل معضل کسب درآمد از اینترنت اشیا در انتخاب فناوری ها و شرکای مناسب نهفته است. سازمان ها همچنین باید دریابند که در فرآیند تحویل ارزش خود از کجا می توان هزینه های عملکردهای غیرحرفه ای را محدود کرد.

به عنوان مثال، یک شرکت بزرگ برق یک واحد نظارت متمرکز بر نیروگاه های تولید برق خود را با توربین های بخار تعبیه شده با سنسورها ایجاد کرده است.  یکی از توربین های بخار این شرکت پس از انجام عملیات تعمیر و نگهداری، شروع به ارتعاش کرده و برنامه تجزیه و تحلیل دارایی ها که به واحد نظارت اصلی متصل است، هشدار اولیه ای را مبنی بر نیاز به جداسازی تیغه از سوی واحد ایجاد کرده است. این شناسایی سریع با جلوگیری از آسیب جدی به تجهیزات و از دست دادن تولید برق، تقریباً ۴٫۱ میلیون دلار برای شرکت صرفه جویی کرد.

این نوع نگهداری پیشگیرانه که از طریق پردازش سیستماتیک داده های اینترنت اشیا اجرا می شود ، می تواند به شرکت ها کمک کند تا تقریباً ۱۲ تا ۱۸ درصد در هزینه های عملیاتی خود صرفه جویی کنند. بدیهی است که تعمیر و نگهداری برنامه ریزی نشده بهره وری کارکنان را نیز مختل می کند.

درک ارزش اقتصادی ملموس اینترنت اشیا

هنگامی که مشکلی در ماشین اتفاق می افتد، بدون تجزیه و تحلیل داده های IoT؛ کارکنان باید وقت کاری ارزشمندی را برای یافتن و حل مشکل صرف کنند. این دقیقاً همان جایی است که اینترنت اشیا می تواند برای شرکت شما ارزش آفرین باشد. تعمیر و نگهداری پیش بینی شده نه تنها می تواند به شرکت ها در افزایش بهره وری و کاهش هزینه ها کمک کند ، بلکه آنها را قادر می سازد تا ابعاد جدیدی از خدمات ارزش افزوده (VAS) را نیز به مشتریان خود ارائه دهند.

شما می توانید جدیدترین مقاله ها را در زمینه اینترنت اشیا (ساختمان هوشمند ، حمل و نقل هوشمند ، صنایع هوشمند ، گلخانه هوشمند / اینترنت اشیا گلخانه و … ) از این سایت دنبال کنید.

منبع: ltts.com